Οι αθλητικές κακώσεις μπορούν να διαχωριστούν σε 2 βασικές κατηγορίες
1. Τραυματικές κακώσεις
Είναι ξαφνικά συμβάντα και μπορεί να είναι εξωγενείς, δηλαδή να οφείλονται σε εξωτερική αιτία όπως στραβοπατήματα ,πτώση κλπ , ή να είναι ενδογενείς χωρίς καμία φανερή εξωτερική αιτία όπως είναι τα διαστρέματα στους δρομείς ή η ρήξη του Αχίλλειου τένοντα στους αθλητές του Squash.
2.Τραυματισμοί από υπερβολική χρήση ή έντονη κόπωση:Μπορούν να χατρακτηριστούν σαν “ύπουλοι” αφού εμφανίζονται κυρίως σαν ένας προοδευτικά αυξανόμενος πόνος ο οποίος συνδυάζεται συνήθως με μια συγκεκριμένη κίνηση και εμφανίζεται όταν η κίνηση αυτή επαναλαμβάνεται
Οι πιο συνήθεις αθλητικές κακώσεις είναι :
1. Διαστρέμματα
2. Εξαρθρήματα
3. Μώλωπες
4. Γδαρσίματα
5. Πληγές σε ποσοστό 60%
6. Κατάγματα σε ποσοστό 15%
Όπως στις πλείστες περιπτώσεις στην Ιατρική η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη. Η αποφυγή ή τουλάχιστον η ελάττωση των τραυματισμών αυτών προϋποθέτει μία σειρά προληπτικών μέτρων , που αφορούν τόσον την προπονητική ομάδα όσον και τους γονείς αλλά και τους ίδιους τους αθλητές.
Περιβάλλον: Ένα βρεγμένο γήπεδο σίγουρα αυξάνει τους κινδύνους τραυματισμού .
Η χρήση ακατάλληλου αθλητικού υλικού και κυρίως φθαρμένων, μικρών ή μεγάλων σε νούμερο αθλητικών παπουτσιών, ή μη χρήση κατάλληλων προστατευτικών επικαλαμίδων στα πόδια , κατάλληλων προστατευτικών για τους τερματοφύλακες είναι συχνές αιτίες τραυματισμού ενός ποδοσφαιριστή .
Η συστηματική αλλά και συνάμα σωστή προπόνηση η οποία καθοδηγείται από έμπειρο και ειδικό προσωπικό και η διατήρηση του σώματος και του οργανισμού σε κάποιο προπονητικό πρόγραμμα και ρυθμό είναι ο βασικός παράγοντας για την αποφυγή των κακώσεων από υπερβολική χρήση και κούραση . Οι απότομες αλλαγές στους ρυθμούς προπόνησης δυνατόν να προκαλέσουν κάποια ανεπυθήματα προβλήματα σε ολόκληρο τον οργανισμό ή μέρος του σώματος . Για το λόγο αυτό θα πρέπει να αποφεύγονται οι καταχρήσεις και τα χωρίς έλεγχο παιγνίδια στην γειτονιά και τα πάρκα αφού από τα παιγνίδια αυτά απουσιάζουν η καθοδήγηση των προπονητών και η απαραίτητη πριν από κάθε παιγνίδι προετοιμασία το γνωστό ” ζέσταμα ” . Οι 2 με 3 προπονήσεις την βδομάδα στην Ακαδημία και το ένα παιγνίδι σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο είναι τα προβλεπόμενα για την ηλικία τους .
Ένα άλλο σημαντικό προληπτικό μέτρο είναι το ζεστό μπάνιο μετά από κάθε προπόνηση και όσο πιο γρήγορα γίνεται για την αποφυγή της δυσκαμψίας του σώματος . Θα πρέπει να γίνει συνήθεια στους νεαρούς μας , μόλις μπαίνουν στο σπίτι να κατευθύνονται αμέσως στο μπάνιο , όχι μόνο για να καθαρισθούν αλλά και για να διατηρήσουν το σώμα τους χαλαρό .
Η σωστή διατροφή είναι αυτή που θα δώσει στους νεαρούς ποδοσφαιριστές τα σωστά σωματικά προσόντα και την απαραίτητη ενέργεια , και άρα είναι ένας άλλος σημαντικός προληπτικός παράγοντας για υγιείς ποδοσφαιριστές και λιγότερους τραυματισμούς . Ο ποδοσφαιριστής δεν θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να αγωνίζεται με άδειο στομάχι ενώ μετά από το γεύμα θα πρέπει να περάσουν τουλάχιστον 2 με 4 ώρες . Επίσης εδώ θα ήθελα να υπενθυμίσω τη λήψη των απαιτούμενων ποσοτήτων υγρών πριν κατά τη διάρκεια και μετά το παιγνίδι . Ένα αφυδατωμένο σώμα είναι πολύ πιο επιρρεπές στους τραυματισμούς και κυρίως τις κράμπες . Τέλος σε ότι αφορά τη πρόληψη ένας άλλος σημαντικός παράγοντας είναι η εκπαίδευση των παιδιών για αυτοέλεγχο, δηλαδή να μάθουν οι νεαροί ποδοσφαιριστές πότε να αρχίζουν και πότε να τελειώνουν μια αθλητική δραστηριότητα να μάθουν να υπολογίζουν και να αναφέρουν έγκαιρα οτιδήποτε τους παρουσιάζεται είτε αυτό είναι πόνος , φαγούρα , κακή διάθεση , κόπωση κλπ. Αν αγνοήσουμε αυτά τα προειδοποιητικά σημεία βάζουμε τον εαυτό μας σε ανεπιθύμητους κινδύνους .